Πλήρως απογοητευτικά και ταυτόχρονα επικίνδυνα είναι τα αποτελέσματα της λειτουργίας των δύο μονάδων απεξάρησης του ΟΚΑΝΑ στον Ευαγγελισμό και το Λαϊκό.
Πριν τέσσερα χρόνια τα προγράμματα της χορήγησης υποκαταστάτων ναρκωτικών (μεθαδόνη, βουπρενορφίνη) του ΟΚΑΝΑ μπήκαν στα νοσοκομεία. Συνολικά, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΚΑΝΑ, 5.500 χρήστες βρίσκονται σε προγράμματα βουπρενορφίνης και 4.000 χρήστες σε προγράμματα μεθαδόνης.
Ιδού η εμπειρία την τελευταία τετραετία σε δυό απ' τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της χώρας: Τον Ευαγγελισμό και το Λαϊκό.
1. Στο Λαϊκό νοσοκομείο έγινε χορήγηση υποκαταστάτων σε 200 χρήστες και εξ αυτών απεξαρτήθηκαν δύο.
2. Στον Ευαγγελισμό η χορήγηση υποκαταστάτων αφορούσε 150 χρήστες και απεξαρτήθηκαν, επίσης, δύο.
Δηλαδή σε δύο μεγάλα νοσοκομεία απεξαρτήθηκαν τέσσερις χρήστες σε σύνολο 350 ατόμων στην τετραετία. Μ' άλλα λόγια το ποσοστό επιτυχίας είναι μόλις 1,14% όταν στα «στεγνά προγράμματα» το ΚΕΘΕΑ με στοιχεία από πενταετή έρευνα αποδεικνύεται ότι το 74% των εξαρτημένων που ολοκλήρωσαν τα προγράμματά του απεξαρτήθηκαν πλήρως και ότι μειώθηκε ο μέσος ηλικίας από τα 27 στα 24 χρόνια που κάποιος χρήστης ζητά απεξάρτηση.
Τα στοιχεία αυτά έδωσε στη δημοσιότητα ο Δ/ντής της Καρδιολογικής Κλινικής του νοσοκομείου Ευαγγελισμός κ. Ηλίας Σιώρας, μέλος του δ.σ. της ΕΙΝΑΠ και του ΠΑΜΕ Υγείας Πρόνοίας Αττικής, προσθέτοντας ότι η «ιδεολογία» της συντήρησης έχει πανομοιότυπη καθημερινή εικόνα και δραστηριότητα: Οι περισσότεροι χρήστες –που είναι πολυτοξικομανείς- παίρνουν τη δόση για μια βδομάδα ή για ένα μήνα (home dose). Δηλαδή οι χρήστες που επισκέπτονται πέντε φορές τη βδομάδα το νοσοκομείο για να πάρουν τη δόση τους είναι πολύ λίγοι. Η μεγάλη πλειοψηφία προμηθεύεται τη δόση μια φορά το μήνα ή ακόμα και το τρίμηνο.
Με αυτό τον τρόπο ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να εμπορευτεί τη βουπρενορφίνη, ώστε να προμηθευτεί τις ουσίες, που ως πολυτοξικαμανής, έχει ανάγκη.
Οι απαραίτητες εξετάσεις ούρων –τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα- που θα αποδείκνυαν την παράλληλη χρήση και άλλων ουσιών δεν γίνονται λόγω έλλειψης αντιδραστηρίων στα νοσοκομεία. Για τη μηνιάτικη εξέταση ο χρήστης παίρνει μια δόση της βουπρενορφίνης την προηγούμενη μέρα και έτσι «βρίσκεται εντάξει». Ακόμα θα έπρεπε να γίνονται και αιμοτολογικές εξετάσεις, που δεν γίνονται και αυτές λόγω ελλείψεων υλικών.
Σε κάθε νοσοκομείο υπάρχει ομάδα έξι επιστημόνων, μεταξύ των οποίων είναι ψυχίατρος, ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός, νοσηλευτής και διοικητικός υπάλληλος. Οι περισσότεροι ανήκουν στον ΟΚΑΝΑ και οι υπόλοιποι στη δύναμη των νοσοκομείων.
Συνολικά, όλοι αυτοί οι επιστήμονες θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ποικιλοτρόπως στα απογυμνωμένα από προσωπικό δημόσια νοσοκομεία. Στην πράξη τι κάνουν; Απλά καταγράφουν και χορηγούν τις δόσεις των υποκαταστάτων καθώς δεν έχουν τη στοιχειώδη δυνατότητα στήριξης των χρηστών. Τους λείπουν τα υλικά, δεν διέπονται απ' το απαραίτητο πλαίσιο επιστημονικής λειτουργίας και, επί πλέον, μαστίζονται απ' την απληρωσιά.
Έτσι οι χρήστες συνεχίζουν να βρίσκονται στο περιθώριο των ψευδαισθήσεων. Το κράτος υποκαθιστά την προσπάθεια της πραγματικής απεξάρτησης με δόσεις υποκαταστάτων. Έτσι η «ο περιορισμός της βλάβης» γίνεται συντήρηση –και ενίοτε- ενίσχυση της βλάβης απ' τα ναρκωτικά.
Γι αυτό το λόγο, καταλήγει ο κ. Η. Σιώρας, είναι άκρως απαραίτητη η ουσιαστική ενίσχυση και των Κέντρων Πρόληψης και όλων των δομών στεγνών προγραμμάτων.
Πηγή : ygeia360
